Από Δήμητρα Χαλαυτή
•
8 Ιανουαρίου 2022
H περίοδος που κάνουμε τον απολογισμό της χρονιάς, γινόμαστε λίγο πιο γενναιόδωροι, πιο χαμογελαστοί, πιο ευχάριστοι, προσφέρουμε, συναναστρεφόμαστε ανθρώπους με περισσότερη χαρά, σιγά σιγά τελειώνει. Και τώρα τί; Θα επιστρέψουμε στην καθημερινότητα και το γνώριμο ανυπόφορο/μίζερο/βαριεστημένο εαυτό μας με την πεποίθηση ότι “ο άνθρωπος δεν αλλάζει”; Oπότε μπορεί να μη μου αρέσει η συμπεριφορά μου, οι συνήθειές μου, ο χαρακτήρας μου αλλά έλα μωρε..έτσι είμαι και σε όποιον αρέσω/κανείς δεν είναι τέλειος/να με δεχτούν με τα ελαττώματά μου. Δικαιολογίες που μας κρατούν στάσιμους και δυστυχείς. Μεγαλύτερη μαγεία από αυτή των Χριστουγέννων, της γέννησης του Χριστού που γίνεται κάθε χρόνο, είναι η μαγεία της αναγέννησης του εαυτού, που γίνεται όταν εμείς οι ίδιοι βγάλουμε από την μέση τα εμπόδια, γνωρίσουμε και αγαπήσουμε τον εαυτό μας και πάρουμε απόφασεις για το τι να κρατήσουμε και τι να αφήσουμε – για εμάς τους ίδιους και όχι για τους άλλους.